Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qanırma — «Qanırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanırtmaq — «Qanırmaq»dan icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
danaboyun — eləmək: (Füzuli) birisinin boynunu güclə əymək, qanırmaq (güləş zamanı). – Tutuf səni danaboyun elərəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burmaq — f. 1. Düz şeyi buruq hala salmaq, qıvrım etmək. Saçı burmaq. // Eşmək. Bığlarını burmaq. İpi burmaq. 2. Dala qatlayıb çevirmək, qanırmaq. Qolunu burmaq. – Gədələr Qədim dayının qollarını burdular. S. R.. 3. Vintləmək, dolandırıb yerinə geydirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanırılmaq — 1. «Qanırmaq»dan məch. 2. f. Çevrilmək, dönmək. <Nadir> dərhal məstliyindən ayıldı və qanırılıb baxdıqda Məstan bəyi gördü. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarmaq — 1. is. 1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq. Paltarı qarmaqdan asmaq. 2. Balıq tutmaq üçün ucu şiş çəngəl; tilov. Qarmaq atmaq (sallamaq) – balıq tutmaq üçün qarmağı suya salmaq. Bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qatlamaq — f. 1. Bükmək; ikiqat, üçqat və i. a. etmək. Paltarı qatlamaq. Kağızı qatlamaq. – Vaqifin cavabı xana xoş gəldi. Məktubu qatlayıb qasidə verdilər. Ç.. // Qarmaq, qanırmaq, geri qaytarmaq. Qolu o qədər qüvvətlidir ki, qatlamaq olmur. Dizini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
